Η οργανωτική δομή κάθε ζωντανού μηχανισμού έχει σκοπό να εξασφαλίζει την καλή και ομαλή λειτουργικότητά του σε σχέση με τις ανάγκες του να διατηρηθεί, να αναπτυχθεί και να πετύχει τους στόχους για τους οποίους δημιουργήθηκε.
Όπως είναι γνωστό, η Κίνησή μας γεννήθηκε πρωταρχικά ως Κίνηση Ιδεών. Εξ αρχής μάλιστα τονίστηκε ότι πρόκειται για ένα πρωτότυπο ιστορικό πείραμα. Για μια ουσιαστική πολιτική Κίνηση που αντίθετα με ό,τι συμβαίνει με τα κόμματα, που τα χαρακτηρίζει η πυραμιδική μορφή εξουσίας, επιχειρείται το χτίσιμό της από τη βάση του Λαού. Δεν ειπώθηκε όμως ότι θα παραμείνει στη βάση του Λαού. Γιατί είναι φανερό ότι μια οριζόντια και παράλληλη ύπαρξη μικρών ομάδων δεν μπορεί παρά να έχει ένα στατικό χαρακτήρα χωρίς τη δυνατότητα να αποκτήσει την απαραίτητη ομοιομορφία, συγχρονισμό και προ παντός ένα ενιαίο στόχο που θα τις οδηγήσει με κοινό βηματισμό προς την ίδια κατεύθυνση.
Με άλλα λόγια το σύνολο των «Σπιθών», που ορθά δημιουργήθηκαν με ατομική ελευθερία και διαμορφώθηκαν η κάθε μια με την ελεύθερη βούληση των μελών τους, ήταν κάθε άλλο παρά αυτοσκοπός. Αλλά θα έπρεπε να αποκτήσουν μεταξύ τους κοινά σημεία ιδεολογικού και πολιτικού προβληματισμού, κοινούς στόχους και κοινές μεθόδους λειτουργίας, κοινή δράση, συντονισμό και βηματισμό προς την ίδια κατεύθυνση. Για να μην πούμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή θα έπρεπε να διαθέτουν κοινό ήθος, κοινή αγωγή, ευγένεια και φυσικά τον ίδιο σεβασμό προς τις δημοκρατικές διαδικασίες και όσο είναι δυνατόν να προσπαθούν να απαλλαγούν από τις αρνητικές εμπειρίες και συνήθειες ενός αμαρτωλού παρελθόντος, που αναγκαστικά κουβαλάμε όλοι μέσα μας.
Η απέχθειά μας όμως προς την πυραμιδική μορφή οργάνωσης δεν σημαίνει ότι εμείς δεν θα έπρεπε να έχουμε τη δική μας οργανωτική δομή. Λόγου χάριν σε εποχές επαναστατικής ζύμωσης, τότε που η κινητικότητα των γεγονότων και της δράσης είναι μεγάλη, η συνύπαρξη της ηγετικής ομάδας και του ηγέτη λειτουργεί θετικά με τη βάση. Και θα λέγαμε ακόμα ότι χωρίς αυτό τον συνδυασμό ηγεσίας και βάσης θα ήταν αδύνατο να επιτευχθούν όλες οι μεγάλες επαναστάσεις που σημάδεψαν βαθειά την παγκόσμια Ιστορία.
Το πρόβλημα γεννιέται από τη στιγμή της εμπέδωσης της νέας εξουσίας, οπότε η κινητικότητα δεν έχει πλέον την παλιά της ορμή και η ομαλή και ισόρροπη σχέση ανάμεσα σε ηγεσία και βάση μεταβάλλεται σε σχέση εξουσιαστική, σχέση καταπίεσης. Και η αμφίδρομη επιρροή της ηγεσίας προ τη βάση και της βάσης προς την ηγεσία μεταβάλλεται σε μονόδρομο εντολών της ηγεσίας προς την βάση. Τότε αυτή η μορφή της εξουσίας ονομάζεται ολοκληρωτική, ανεξάρτητα από το χρώμα του μανδύα με τον οποίο καλύπτεται, μαύρο, κόκκινο, πράσινο, ροζ κλπ.
Σχετικά με τις δικές μου πρωτοβουλίες θα ήθελα να πω ότι εσείς θα κρίνετε α οι επιλογές μου για τη δημιουργία των Επιτροπών της Προσωρινής Συμβουλευτικής, του Οργανωτικού και του Τύπου και Ενημέρωσης, καθώς και η λειτουργία της επίσημης ιστοσελίδας της Κίνησης βοήθησαν ή όχι κατά τη διάρκεια των πρώτων δύσκολων και κρίσιμων ημερών από τη γέννηση της Κίνησης έως σήμερα.
Εκείνο πάντως που έχει σημασία είναι ότι κατορθώσαμε να φτάσουμε ουσιαστικά αλώβητοι στη σημερινή Πανελλήνια Συνδιάσκεψη που την θεωρώ ως τον πρώτο μεγάλο σταθμό, στον οποίο όλοι και όλες οφείλουμε να κάνουμε την υπεύθυνη κριτική και αυτοκριτική μας. Να αναλύσουμε ξανά τη σημερινή κατάσταση και να επανακαθορίσουμε την πολιτική μας. Να βεβαιώσουμε και πάλι το ιδεολογικό μας οπλοστάσιο. Να διατυπώσουμε νέες ιδέες για την στρατηγική και την τακτική μας. Και τέλος να αναλύσουμε θαρραλέα τόσο τις θετικές μας επιλογές όσο και -προ παντός- τις λαθεμένες κινήσεις σε όλους τους τομείς και κυρίως στον πολιτικό και οργανωτικό τομέα.
Επίσης θα πρέπει να δούμε τα φαινόμενα εσωστρέφειας, παραγοντισμού και αμφισβήτησης που ταλάνισαν και εξακολουθούν να ταλανίζουν ορισμένες οργανώσεις.
Αυτές είναι σε γενικές γραμμές οι απόψεις και οι σκέψεις μου για τα πεπραγμένα. Λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι έως τώρα βαδίσαμε σ' ένα πρωτόγνωρο έδαφος, θεωρώ ότι οι λύσεις που δόθηκαν μπορεί να μην ήταν οι ιδεώδεις, όμως μας βοήθησαν να φτάσουμε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα. Μπορούσαμε να πάμε πιο μακριά; Ασφαλώς ναι! Χάσαμε ίσως δυνάμεις από ανικανότητα να βοηθήσουμε να οργανωθούν όσοι θα ήθελαν να οργανωθούν; Ασφαλώς ναι! Επιτρέψαμε να μας ταλαιπωρήσουν και να αμαυρώσουν την εικόνα μας απαράδεκτες καταστάσεις, φαινόμενα διάλυσης και ανεπίτρεπτες συμπεριφορές; Ασφαλώς ναι! Ποιος είναι ο υπεύθυνος; Βασικά εγώ ο ίδιος, ίσως γιατί αγνοώ την ψυχολογία, τις αντιλήψεις και τις συμπεριφορές των νεότερων γενεών.
Ταυτόχρονα όμως κατορθώσαμε να στερεώσουμε την Κίνησή μας και να την οδηγήσουμε στην σημερινή Πανελλήνια Συνδιάσκεψη χάρη στην όποια συμβολή της Συμβουλευτικής Επιτροπής, μέσα στην οποία συμπεριλαμβάνω και τον δικό μου ρόλο, της Οργανωτικής Επιτροπής και της Επιτροπής Τύπου και Ενημέρωσης, που είναι και υπεύθυνη για τη λειτουργία της Ιστοσελίδας της Κίνησης. Θεωρώ ως θετικό έργο το γεγονός ότι ταυτοποιήθηκαν έως τώρα 140 Σπίθες σε όλη την Επικράτεια, οι περισσότερες από τις οποίες ανέπτυξαν μια αξιοσημείωτη δράση.
Δεν λύσαμε ως τώρα το οικονομικό μας πρόβλημα ούτε κατορθώσαμε να αποκτήσουμε κεντρικά έντυπα ή ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Οι σχέσεις μας με τα ΜΜΕ είναι σχεδόν ανύπαρκτες και στηρίζονται στην προσωπική ακτινοβολία ορισμένων μελών μας. Για να είμαστε ειλικρινείς, δίχως την ευκαιριακή συμβολή ορισμένων εκπομπών όπως του κ. Παπαδάκη, του κ. Αυτιά, του τηλεοπτικού καναλιού CONTRA και τις προσωπικότητες των Καθηγητών Κασιμάτη και Μπέη και δευτερευόντως τη δική μου, η Σπίθα δεν θα ήταν δυνατόν να φτάσει στο σημείο να κινητοποιήσει τις χιλιάδες των ανθρώπων που είδαμε στα Προπύλαια και στη Θεσσαλονίκη.
Ένα ερώτημα που θέτω και θα ήθελα μιαν απάντηση είναι, έως ποιο σημείο πιστεύετε ότι η ύπαρξή μας συνέτεινε στη δημιουργία των «Αγανακτισμένων Πολιτών»; Επίσης θα ήθελα την άποψή σας και για το επόμενο ερώτημα: Συμβάλαμε και σε ποιο βαθμό, ώστε να αλλάξει το πολιτικό κλίμα -έστω και αν δεν το ομολογούν και προσπαθούν να το πνίξουν- και να φτάσουμε στο σημείο, οι αλήθειες που πρώτοι εμείς αποκαλύψαμε μεθοδικά και επίπονα στις πέντε βασικές ομιλίες, στις δεκάδες παρεμβάσεις των μελών μας και στις εκατοντάδες ζωντανές δράσεις και κάθε είδους παρεμβάσεις των Σπιθών, να γίνουν κτήμα όλου του λαού, να απασχολούν καθημερινά τον Τύπο, να υποκαθιστούν ουσιαστικά τα κόμματα της αντιπολίτευσης και να πανικοβάλλουν την Κυβέρνηση;
Και ρωτώ ακόμα και τους πιο σκεπτικιστές, θα έβγαιναν μήπως όλα αυτά τα πλήθη στους δρόμους, εάν έλειπε η δική μας ιδεολογική ζύμωση, που τελικά εξόπλισε τους ξεσηκωμένους και τους αγανακτισμένους με το όπλο της αλήθειας για το ρόλο των πρωταγωνιστών της κρίσης, για τη Δανειοληπτική Σύμβαση και το Μνημόνιο, το ΔΝΤ, το ρόλο της Ευρώπης, την ΑΟΖ, τους εθνικούς κινδύνους, για τη δομή και την ουσία του Συστήματος, το ρόλο της ξένης εξάρτησης και τέλος για την αναγκαιότητα της τελικής σύγκρουσης μαζί τους;
Προσωπικά πρέπει να πω ότι λυπάμαι γιατί φοβάμαι ότι δεν έχει ακόμα κατανοηθεί πλήρως και εμπεδωθεί ακόμα κι από εμάς το Πρόγραμμα και οι λύσεις που προτείνονται για την έξοδο από την κρίση. Που θα σημάνει και την οριστική κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας.
Η ανάλυση αυτή στηρίζεται πάνω στις εξής διαπιστώσεις: Πρώτον στην πλήρη απογύμνωση και αποκάλυψη μπροστά σε όλο το λαό του ρόλου της σημερινής εξουσίας ως εντολοδόχου και πιστού υπηρέτη ξένων συμφερόντων. Δεύτερον στην αποκάλυψη της ενεργητικής παρουσίας διεθνών κέντρων που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Ευρώπης και των Διεθνών Μονοπωλίων. Τρίτον την αποκάλυψη του εγχώριου ξενόδουλου καρκινώματος που έχει δημιουργηθεί με τη βοήθεια των γνωστών διεθνών κύκλων και που ελέγχει μεγάλα τμήματα της οικονομικής ολιγαρχίας, του πολιτικού κόσμου, των ΜΜΕ, των επιστημόνων, διανοουμένων, καλλιτεχνών κλπ. Τέταρτον την αδυναμία των ξένων κέντρων και του ντόπιου καρκινώματος να ελέγξουν στο βαθμό που απαιτείται τους ένστολους Έλληνες και να τους μεταβάλουν όπως άλλοτε σε πραιτωριανούς, πρόθυμους να βυθίσουν ξανά το λαό σε μια νέα τυραννία. Πέμπτον το γεγονός αυτό επιτρέπει σε ένα ενδεχόμενο Πανεθνικό Παλλαϊκό Κίνημα Εξουσίας με πιθανή την ανοχή κι ακόμα την ενεργητική συμμετοχή των ένστολων συμπατριωτών μας, για να επιβάλει τη θέλησή του οδηγώντας την χώρα στο δρόμο της Πατριωτικής Αναγέννησης μέσα στα πλαίσια της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Θεωρώ ότι οι προτάσεις αυτές διαθέτουν όπως είπα μια κρυστάλλινη καθαρότητα. Ταυτόχρονα κατανοώ ότι ο δρόμος αυτός ο καθαρά ριζοσπαστικός, επαναστατικός, απαιτεί για όποιον αποφασίσει να τον ακολουθήσει, μια καινούρια ιδεολογική θωράκιση. Νέο ήθος. Νέα στάση ζωής. Και κυρίως την σφυρηλάτηση μιας χαλύβδινης θέλησης με τη βεβαιότητα ότι μας περιμένουν μεγάλα εμπόδια, κίνδυνοι, συγκρούσεις, θυσίες.
Όσο κι αν επιλέγουμε τον ειρηνικό δρόμο, πρέπει να ξέρουμε ότι αυτό δεν εξαρτάται μόνο από μας. Ακρογωνιαίος λίθος της παραπάνω συλλογιστικής παραμένει πάντα το μέγεθος, η ποιότητα και η δύναμη της Λαϊκής Ενότητας. Μόνο ένας όρθιος και αποφασισμένος Λαός μπορεί να επιβάλει μέσα στις σημερινές διεθνείς συνθήκες τον σεβασμό και την αναγνώρισή του από εχθρούς και φίλους.
Και επειδή δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την στρατηγική σημασία της γεωγραφικής μας θέσης, πιστεύω ακράδαντα ότι η μοναδική λύση για να μην ξαναπέσουν όλοι επάνω μας να μας κατασπαράξουν για πολλοστή φορά, είναι η επίτευξη της Ουδετερότητας. Πρέπει να προσπαθήσουμε να πείσουμε με κάθε μέσον τη διεθνή κοινότητα ότι μας αξίζει αυτή η θέση μέσα στον κόσμο έπειτα από όσα προσφέραμε και από όσα υποφέραμε. Αλλά για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει πρώτα να το πιστέψουμε εμείς οι ίδιοι.
Όμως ας συνεχίσω με το Πανεθνικό, Παλλαϊκό Κίνημα Εξουσίας: Ποια μορφή θα πρέπει να έχει αυτό το Παλλαϊκό Μέτωπο; Τη μορφή, το περιεχόμενο και τις λειτουργίες ενός ενιαίου πολιτικού οργανισμού με κοινό πρόγραμμα, στρατηγική και τακτική, που θα το αποτελέσουν πολλά ανεξάρτητα κινήματα που θα τύχει να βαδίζουν παράλληλα και προς την ίδια κατεύθυνση και τους ίδιους είτε παραπλήσιους στόχους. Να γιατί πιστεύω ότι θα πρέπει να αφήνουμε κάθε νέα Κίνηση - Κίνημα να βρίσκει μόνο του την ταυτότητά του και μόνο σε περίπτωση που διαπιστώσουμε παράλληλη πορεία, να επιδιώκουμε να αποκτήσουμε ισότιμες σχέσεις.
Εμείς στην Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών - «Σπίθα» οφείλουμε να συνεχίσουμε την πορεία μας κερδίζοντας συνεχώς σε ποιότητα και ακτινοβολία με κύριο μέλημα την διάδοση των ιδεών μας και τη διαφώτιση του Λαού, ώστε να πεισθεί για την αναγκαιότητα της κοινής δράσης.
Ελπίζω ότι κάποτε οι συνθήκες θα επιβάλουν στα παράλληλα κινήματα να περάσουν αρχικά στο επίπεδο του συντονισμού και σε δεύτερη φάση της ενότητας κάτω από ένα κοινό προγραμματισμό, που μπορεί να είναι ακόμα και εκλογικός. Με στόχο τη δημιουργία ενός Αντιμνημονιακού Μετώπου, που προτείνω να το αναδείξουμε σε πρωταρχική επιδίωξη της πολιτικής μας, δεδομένου ότι οι εξελίξεις τρέχουν και γι' αυτό θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο.
Αντίθετα πιστεύω ότι. σε συνθήκες όπως οι σημερινές, αν αποπειραθούμε να πάρουμε μέρος στις εκλογές ως κόμμα, μπαίνοντας μέσα στο Σύστημα φοβάμαι ότι αργά ή γρήγορα θα αφομοιωθούμε. Αν όμως συμβεί να μην είμαστε μόνοι, αν συμβεί να έχουμε πίσω μας τόση και τέτοια λαϊκή δύναμη που να μας επιτρέπει να εξασφαλίσουμε ακόμα και την εκλογική πλειοψηφία, σ' αυτή την περίπτωση θα έχουμε τη δυνατότητα να εφαρμόσουμε στην πράξη τον πρώτο μας κρίσιμο στόχο, δηλαδή την απαλλαγή μας από την Τρόικα. Γιατί όπως επανειλημμένα τόνισα, η ποιοτική μας διαφορά από τους άλλους είναι η ύπαρξη ή μη της Τρόικα. Και Κυβέρνηση να γίνουμε, αν υπάρχει η Τρόικα, δεν θα είμαστε παρά ανδρείκελα όπως είναι σήμερα η Κυβέρνηση και η Αντιπολίτευση. Αυτή είναι η Λυδία Λίθος και σ' αυτό το ερώτημα θα πρέπει να απαντήσουν και όσοι από μας ζητούν να γίνουμε κόμμα και να πάρουμε μέρος στις εκλογές.
Εκλογές, ναι! Με την προϋπόθεση ότι όχι μόνο θα τις κερδίσουμε αλλά κι ότι θα έχουμε ακόμα τη δύναμη
Πρώτον να διώξουμε - Την Τρόικα
- Τους ξένους
- Τους συνεργάτες των ξένων
και να απαλλαγούμε οριστικά από τα δάνεια και τους τόκους
και Δεύτερον να επιβάλουμε την Ουδετερότητα, δηλαδή ισότιμες σχέσεις με όλους που θα μας εξασφαλίσουν τις τρεις θεμελιώδεις Αρχές της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Παλλαϊκής Εξουσίας και της Πατριωτικής Αναγέννησης.
*
Περνώ τώρα στις προτάσεις μου σχετικά με τη μορφή και τη διάρθρωση που θα πρέπει να πάρει η «Σπίθα» από δω και στο εξής:
Θεωρώ ότι η ενεργητική παρουσία της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών στα πολιτικά δρώμενα με κορυφαία επιτεύγματα τις δύο μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, όπου διαπιστώθηκε το εύρος της ακτινοβολίας μας, επιβάλλει να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα προσδίδοντας στην Κίνησή μας τα χαρακτηριστικά και τις ευθύνες ενός πολιτικού Κινήματος. Η ονομασία παραμένει η ίδια, Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών (ΚΑΠ) - «Σπίθα». Κατά συνέπεια θα πρέπει να αλλάξει και η οργανωτική του δομή, που από δω και μπρος θα πρέπει να την χαρακτηρίζει η εκλογή από τη βάση όλων των θεσμικών της οργάνων με κατάληξη το ανώτατο ηγετικό όργανο, που προτείνω να έχει την ονομασία του Πολιτικού Συμβουλίου.
Για Κεντρική Επιτροπή προτείνω την εκλογή Επιτροπών Πόλης και Περιφέρειας, οι οποίες θα εκλέξουν το Πολιτικό Συμβούλιο. Όσον αφορά τον αριθμό των Περιφερειών, πέρα από το γεωγραφικό κριτήριο, θα πρέπει να υπάρξει και το κριτήριο της διευκόλυνσης των σχέσεων ανάμεσα στις οργανώσεις βάσης.
Στο Πολιτικό Συμβούλιο θα πρέπει να συμμετάσχει υποχρεωτικά τουλάχιστον ένας εκπρόσωπος από κάθε περιοχή. Για την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη πιστεύω ότι θα πρέπει να καθοριστεί αυξημένος αριθμός μελών που να ανταποκρίνεται στην πληθυσμιακή τους ανωτερότητα.
Οι Επιτροπές Πόλης (Αθήνας-Θεσσαλονίκης) και Περιφέρειας θα εκλέγονται με τη σειρά τους από ενδιάμεσες Συντονιστικές Επιτροπές, που η κάθε μία θα εκπροσωπεί έναν αριθμό Σπιθών του ίδιου Νομού ή ενός μπλοκ συνοικιών. Αυτές οι Επιτροπές θα είναι αρμόδιες να εκλέξουν τις Επιτροπές Πόλης και Περιφέρειας.
Είναι αυτονόητο ότι η κάθε βαθμίδα, από την ψηλότερη ως τη βάση, θα ελέγχεται από κάτω προς τα επάνω και θα απολογείται από πάνω προς τα κάτω.
Όλα τα εκκρεμή θέματα, όπως το Οργανωτικό, το Οικονομικό, το Γραφείο Τύπου και Ενημέρωσης, η ευθύνη της Ιστοσελίδας και ο,τιδήποτε άλλο θεωρηθεί αναγκαίο για την καλλίτερη λειτουργία του Κινήματος, ανήκουν πλέον στην αρμοδιότητα των νέων θεσμικών οργάνων. Καθώς και η επιλογή του Χρόνου πραγματοποίησης και του Περιεχομένου του Α΄ Συνεδρίου.
Ο ρόλος της Συμβουλευτικής και ο δικός μου είναι να βοηθήσουμε, ώστε οι νέες διαδικασίες των εκλογών να γίνουν όσο το δυνατόν πιο ομαλά και στο συντομότερο χρονικό διάστημα.
Δεν βλέπω θεσμικό ρόλο για μας. Αυτό το αφήνω σε σας. Πάντως είναι αυτονόητο ότι ψυχικά και ανθρώπινα θα πρέπει να μας θεωρείτε αναπόσπαστο μέρος αυτής της μεγάλης προσπάθειας που ξεκινήσαμε όλοι μαζί και τώρα με χαρά και ικανοποίηση, εμείς τουλάχιστον σας θεωρούμε άξιους και ικανούς να συνεχίσετε με τη φρεσκάδα και τον δυναμισμό που σας χαρακτηρίζει και προ παντός με την αίσθηση ότι εσείς όλοι είσαστε θεσμικά ο καθένας το ίδιο υπεύθυνος με όλους, με τις ίδιες δεσμεύσεις και τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες δυνατότητες, να υπηρετήσει από κάθε πόστο από το οποίο ο ίδιος θεωρεί ότι θα προσφέρει περισσότερα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Τίποτα δεν είναι μόνιμο. Ο ιδεώδης απολύτως ελεύθερος και υπεύθυνος πολιτικός οργανισμός θα γίνει πραγματικότητα.
Εδώ θα διαφωνήσω με τον φίλο κ. Καλεάδη από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος θεωρεί ότι η Κ.Α.Π. αρχίζει και τελειώνει μέσα σε κάθε Σπίθα που θα αναπτύσσεται μόνη της, ανεξάρτητη και κυριαρχική με κύριο μέλημα να δημιουργεί νέες Σπίθες. Δηλαδή πιστεύει σε μια οριζόντια δομή, όπου θα υπάρχουν εκατοντάδες Σπίθες διάσπαρτες από τον Έβρο ως την Κρήτη, με μοναδικό τρόπο συγχρονισμού την προσπάθεια της κάθε Σπίθας να συντονίζει τη δράση της με τις άλλες Σπίθες.
Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι με πόσες Σπίθες θα μπορεί να συντονίζεται η κάθε Σπίθα; Και εφ' όσον η κάθε Σπίθα θα επιλέγει μόνη της τα πάντα, δηλαδή την ιδεολογία της, την πολιτική της και τις δράσεις της, δεν θα οδηγηθούμε μοιραία στη συνύπαρξη ανόμοιων Σπιθών, που μπορεί η μία να επιλέγει το δρόμο της Ανατολής και η άλλη της Δύσης; Και αν υπάρχει ανάγκη κοινού προσανατολισμού, κοινού προγράμματος και ενιαίας δράσης, με ποιο τρόπο θα αποφασίζονται όλα αυτά τα κοινά για όλους χαρακτηριστικά;
Αντίθετα πιστεύω ότι εφ' όσον η οποιαδήποτε δομή -που θα μας εξασφαλίζει την ενότητα περιεχομένου και δράσης- προέρχεται, εκπροσωπεί και ελέγχεται από την κάθε Σπίθα και τον κάθε Σπιθιστή, δεν υπάρχει πρόβλημα παραμόρφωσης του δημοκρατικού τρόπου λειτουργίας. Ας πάρουμε το παράδειγμα δέκα Σπιθών που υπάρχουν σε δυο γειτονικές συνοικίες. Και ας πούμε ότι αποφασίζουν να δημιουργήσουν μια κοινή Συντονιστική Επιτροπή. Η κάθε Σπίθα επιλέγει έναν αντιπρόσωπο, που μπορεί και να είναι ανακλητός είτε να αλλάζει κάθε μήνα. Αυτό το νέο όργανο των δέκα εκπροσώπων, που το κύριο μέλημά τους θα είναι να συντονίζει τις δράσεις των δέκα Σπιθών, για ποιο λόγο θα πρέπει να θεωρείται ως όργανο καταπίεσης, δηλαδή αρνητικό, βλαβερό και επικίνδυνο; Εφ' όσον ο κάθε εκπρόσωπος θα συμμετέχει καθημερινά στη ζωή της Σπίθας στην οποία ανήκει;
Πάμε παρακάτω. Ας πούμε ότι μία πόλη όπως η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη έχει 5-10 Συντονιστικές Επιτροπές, οι οποίες αποφασίζουν να συντονιστούν με ένα νέο κοινό συντονιστικό όργανο, που θα το αποτελούν εκπρόσωποι από την κάθε Συντονιστική Επιτροπή. Και το όργανο αυτό ονομάζεται Επιτροπή Πόλης ή Επιτροπή Περιφέρειας. Μήπως κι εδώ δεν θα συμβεί το ίδιο; Όταν λ.χ. ο εκπρόσωπος ή οι εκπρόσωποι των συντονιστικών αλλάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα και μεταφέρουν πιστά τις απόψεις της βάσης στην οποία ανήκουν; Εάν η Ελλάδα έχει συνολικά είκοσι Επιτροπές Πόλης και Περιφέρειας, προτείνω να θεωρηθούν Κεντρική Επιτροπή, που θα εκλέξει το Πολιτικό Συμβούλιο, που θα αποτελέσει την ηγεσία του Κινήματος.
Θεωρώ ότι αυτή η δομή εξασφαλίζει δύο βασικές αναγκαιότητες:
Πρώτον τον απόλυτα δημοκρατικό χαρακτήρα του Κινήματος με τη δυνατότητα διαρκούς ελέγχου προσώπων, οργάνων και αποφάσεων και Δεύτερον τη λήψη των αποφάσεων που οφείλει να παίρνει ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός, προκειμένου να αντιμετωπίζει τα προβλήματα που βάζει μπροστά μας η συνεχής και εναλλασσόμενη ροή των γεγονότων, που όμως θα τελούν κάθε στιγμή κάτω από τον συνεχή έλεγχο της βάσης των Σπιθών δια μέσου των Περιφερειακών και Συντονιστικών Επιτροπών, που όπως είδαμε αντανακλούν πιστά τη θέληση όλων των Σπιθών και του κάθε μέλους των Σπιθών. Ειλικρινά δεν μπόρεσα να βρω άλλον τρόπο δόμησης που να συνδυάζει τόσο πιστά τη δημοκρατικότητα με την αποτελεσματικότητα.
Εν πάση περιπτώσει εύχομαι κατά τη διάρκεια της συζήτησης που θα ακολουθήσει να ακουστούν όλες οι απόψεις και οι προτάσεις που σχετίζονται με το πρόβλημα που εξέθεσα, για να μπορέσουν οι εκπρόσωποι να αποφασίσουν με την ψήφο τους για το τι θα πρέπει να γίνει.
Όπως θα διαπιστώσετε από το ψηφοδέλτιο που θα σας δοθεί, έχετε την ευχέρεια να απαντήσετε με ένα ΝΑΙ ή με ένα ΟΧΙ, όμως εκτός από αυτά υπάρχει και η δυνατότητα «Άλλων προτάσεων», που σας δίνει τη δυνατότητα να αντιπροτείνετε κάτι διαφορετικό σε όλα τα ερωτήματα. Λ.χ. η πρότασή μου για την άμεση εκλογή από τη βάση νέων οργάνων δεν είναι υποχρεωτική. Μπορείτε αν εσείς το κρίνετε, να αποφασίσετε σαν εναλλακτική λύση τη συνέχιση της σημερινής οργανωτικής δομής έως το Συνέδριο. Αν λοιπόν κάποιος έχει άλλες προτάσεις, παρακαλείται να τις εκθέσει, ώστε να τεθούν υπό την κρίση των εκπροσώπων.
Την ίδια ευχέρεια θα έχετε και στα υπόλοιπα ερωτήματα. Νομίζω ότι με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται απολύτως η ελεύθερη επιλογή των αντιπροσώπων, ούτως ώστε φεύγοντας από την αίθουσα αυτή να σταματήσουν οι διαμαρτυρίες για «διορισμένα όργανα». Το γεγονός αυτό ελπίζω ότι θα συντελέσει στο να επέλθει η ηρεμία μέσα στις οργανώσεις μας και θα τις επιτρέψει να αφοσιωθούν με μεγαλύτερη δύναμη στην κύρια προσπάθειά μας.
Εξ άλλου όλα όσα θα αποφασίσουμε με την ψήφο μας σήμερα, δεν δεσμεύουν το σύνολο των Σπιθών, δεδομένου ότι δεν είστε εξουσιοδοτημένοι να πάρετε τελικές αποφάσεις. Έχετε όμως, νομίζω, το δικαίωμα να πείτε ότι λόγω των τελευταίων σημαντικών πολιτικών εξελίξεων συμφωνήσαμε να πάρουμε θέση σε μια σειρά προβλήματα, των οποίων η λύση θα βοηθήσει στην καλλίτερη και ταχύτερη ανάπτυξη του Κινήματος, ώστε να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε καλλίτερα τις νέες εξελίξεις. Θέτουμε λοιπόν στη δική σας κρίση (των Σπιθών) τις αποφάσεις μας με τη ρητή δήλωση ότι δεν θα προχωρήσουμε δίχως τη δική σας τελική και κυρίαρχη έγκριση. Επομένως οι διαδικασίες που προτείνονται, έστω και αν έχουν τη δική σας συγκατάθεση, θα αρχίσουν να υλοποιούνται μονάχα αν έχουν την έγκριση της μεγάλης πλειοψηφίας των Σπιθών.
Από την πλευρά μου δηλώνω ότι θα είμαι ικανοποιημένος μονάχα όταν διαπιστώσω ότι το Κίνημά μας στηρίζεται από την βάση ως την κορυφή στην εφαρμογή των δημοκρατικών κανόνων που ξεκινούν από την ελεύθερη και ενεργητική βούληση του κάθε μέλους σε απολύτως ισότιμη βάση. Και γι' αυτό εύχομαι η ανταπόκριση των μελών των Σπιθών να είναι θετική και χωρίς καθυστερήσεις, γιατί (το λέω για ακόμα μια φορά) οι εξελίξεις τρέχουν και δεν υπάρχει για μας άλλος χρόνος για χάσιμο.
Εύχομαι καλή δύναμη σε όλους και σε όλες και προσωπικά παραμένω πάντα ολόψυχα στη διάθεσή σας.
Όπως είναι γνωστό, η Κίνησή μας γεννήθηκε πρωταρχικά ως Κίνηση Ιδεών. Εξ αρχής μάλιστα τονίστηκε ότι πρόκειται για ένα πρωτότυπο ιστορικό πείραμα. Για μια ουσιαστική πολιτική Κίνηση που αντίθετα με ό,τι συμβαίνει με τα κόμματα, που τα χαρακτηρίζει η πυραμιδική μορφή εξουσίας, επιχειρείται το χτίσιμό της από τη βάση του Λαού. Δεν ειπώθηκε όμως ότι θα παραμείνει στη βάση του Λαού. Γιατί είναι φανερό ότι μια οριζόντια και παράλληλη ύπαρξη μικρών ομάδων δεν μπορεί παρά να έχει ένα στατικό χαρακτήρα χωρίς τη δυνατότητα να αποκτήσει την απαραίτητη ομοιομορφία, συγχρονισμό και προ παντός ένα ενιαίο στόχο που θα τις οδηγήσει με κοινό βηματισμό προς την ίδια κατεύθυνση.
Με άλλα λόγια το σύνολο των «Σπιθών», που ορθά δημιουργήθηκαν με ατομική ελευθερία και διαμορφώθηκαν η κάθε μια με την ελεύθερη βούληση των μελών τους, ήταν κάθε άλλο παρά αυτοσκοπός. Αλλά θα έπρεπε να αποκτήσουν μεταξύ τους κοινά σημεία ιδεολογικού και πολιτικού προβληματισμού, κοινούς στόχους και κοινές μεθόδους λειτουργίας, κοινή δράση, συντονισμό και βηματισμό προς την ίδια κατεύθυνση. Για να μην πούμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή θα έπρεπε να διαθέτουν κοινό ήθος, κοινή αγωγή, ευγένεια και φυσικά τον ίδιο σεβασμό προς τις δημοκρατικές διαδικασίες και όσο είναι δυνατόν να προσπαθούν να απαλλαγούν από τις αρνητικές εμπειρίες και συνήθειες ενός αμαρτωλού παρελθόντος, που αναγκαστικά κουβαλάμε όλοι μέσα μας.
Η απέχθειά μας όμως προς την πυραμιδική μορφή οργάνωσης δεν σημαίνει ότι εμείς δεν θα έπρεπε να έχουμε τη δική μας οργανωτική δομή. Λόγου χάριν σε εποχές επαναστατικής ζύμωσης, τότε που η κινητικότητα των γεγονότων και της δράσης είναι μεγάλη, η συνύπαρξη της ηγετικής ομάδας και του ηγέτη λειτουργεί θετικά με τη βάση. Και θα λέγαμε ακόμα ότι χωρίς αυτό τον συνδυασμό ηγεσίας και βάσης θα ήταν αδύνατο να επιτευχθούν όλες οι μεγάλες επαναστάσεις που σημάδεψαν βαθειά την παγκόσμια Ιστορία.
Το πρόβλημα γεννιέται από τη στιγμή της εμπέδωσης της νέας εξουσίας, οπότε η κινητικότητα δεν έχει πλέον την παλιά της ορμή και η ομαλή και ισόρροπη σχέση ανάμεσα σε ηγεσία και βάση μεταβάλλεται σε σχέση εξουσιαστική, σχέση καταπίεσης. Και η αμφίδρομη επιρροή της ηγεσίας προ τη βάση και της βάσης προς την ηγεσία μεταβάλλεται σε μονόδρομο εντολών της ηγεσίας προς την βάση. Τότε αυτή η μορφή της εξουσίας ονομάζεται ολοκληρωτική, ανεξάρτητα από το χρώμα του μανδύα με τον οποίο καλύπτεται, μαύρο, κόκκινο, πράσινο, ροζ κλπ.
Σχετικά με τις δικές μου πρωτοβουλίες θα ήθελα να πω ότι εσείς θα κρίνετε α οι επιλογές μου για τη δημιουργία των Επιτροπών της Προσωρινής Συμβουλευτικής, του Οργανωτικού και του Τύπου και Ενημέρωσης, καθώς και η λειτουργία της επίσημης ιστοσελίδας της Κίνησης βοήθησαν ή όχι κατά τη διάρκεια των πρώτων δύσκολων και κρίσιμων ημερών από τη γέννηση της Κίνησης έως σήμερα.
Εκείνο πάντως που έχει σημασία είναι ότι κατορθώσαμε να φτάσουμε ουσιαστικά αλώβητοι στη σημερινή Πανελλήνια Συνδιάσκεψη που την θεωρώ ως τον πρώτο μεγάλο σταθμό, στον οποίο όλοι και όλες οφείλουμε να κάνουμε την υπεύθυνη κριτική και αυτοκριτική μας. Να αναλύσουμε ξανά τη σημερινή κατάσταση και να επανακαθορίσουμε την πολιτική μας. Να βεβαιώσουμε και πάλι το ιδεολογικό μας οπλοστάσιο. Να διατυπώσουμε νέες ιδέες για την στρατηγική και την τακτική μας. Και τέλος να αναλύσουμε θαρραλέα τόσο τις θετικές μας επιλογές όσο και -προ παντός- τις λαθεμένες κινήσεις σε όλους τους τομείς και κυρίως στον πολιτικό και οργανωτικό τομέα.
Επίσης θα πρέπει να δούμε τα φαινόμενα εσωστρέφειας, παραγοντισμού και αμφισβήτησης που ταλάνισαν και εξακολουθούν να ταλανίζουν ορισμένες οργανώσεις.
Αυτές είναι σε γενικές γραμμές οι απόψεις και οι σκέψεις μου για τα πεπραγμένα. Λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι έως τώρα βαδίσαμε σ' ένα πρωτόγνωρο έδαφος, θεωρώ ότι οι λύσεις που δόθηκαν μπορεί να μην ήταν οι ιδεώδεις, όμως μας βοήθησαν να φτάσουμε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα. Μπορούσαμε να πάμε πιο μακριά; Ασφαλώς ναι! Χάσαμε ίσως δυνάμεις από ανικανότητα να βοηθήσουμε να οργανωθούν όσοι θα ήθελαν να οργανωθούν; Ασφαλώς ναι! Επιτρέψαμε να μας ταλαιπωρήσουν και να αμαυρώσουν την εικόνα μας απαράδεκτες καταστάσεις, φαινόμενα διάλυσης και ανεπίτρεπτες συμπεριφορές; Ασφαλώς ναι! Ποιος είναι ο υπεύθυνος; Βασικά εγώ ο ίδιος, ίσως γιατί αγνοώ την ψυχολογία, τις αντιλήψεις και τις συμπεριφορές των νεότερων γενεών.
Ταυτόχρονα όμως κατορθώσαμε να στερεώσουμε την Κίνησή μας και να την οδηγήσουμε στην σημερινή Πανελλήνια Συνδιάσκεψη χάρη στην όποια συμβολή της Συμβουλευτικής Επιτροπής, μέσα στην οποία συμπεριλαμβάνω και τον δικό μου ρόλο, της Οργανωτικής Επιτροπής και της Επιτροπής Τύπου και Ενημέρωσης, που είναι και υπεύθυνη για τη λειτουργία της Ιστοσελίδας της Κίνησης. Θεωρώ ως θετικό έργο το γεγονός ότι ταυτοποιήθηκαν έως τώρα 140 Σπίθες σε όλη την Επικράτεια, οι περισσότερες από τις οποίες ανέπτυξαν μια αξιοσημείωτη δράση.
Δεν λύσαμε ως τώρα το οικονομικό μας πρόβλημα ούτε κατορθώσαμε να αποκτήσουμε κεντρικά έντυπα ή ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Οι σχέσεις μας με τα ΜΜΕ είναι σχεδόν ανύπαρκτες και στηρίζονται στην προσωπική ακτινοβολία ορισμένων μελών μας. Για να είμαστε ειλικρινείς, δίχως την ευκαιριακή συμβολή ορισμένων εκπομπών όπως του κ. Παπαδάκη, του κ. Αυτιά, του τηλεοπτικού καναλιού CONTRA και τις προσωπικότητες των Καθηγητών Κασιμάτη και Μπέη και δευτερευόντως τη δική μου, η Σπίθα δεν θα ήταν δυνατόν να φτάσει στο σημείο να κινητοποιήσει τις χιλιάδες των ανθρώπων που είδαμε στα Προπύλαια και στη Θεσσαλονίκη.
Ένα ερώτημα που θέτω και θα ήθελα μιαν απάντηση είναι, έως ποιο σημείο πιστεύετε ότι η ύπαρξή μας συνέτεινε στη δημιουργία των «Αγανακτισμένων Πολιτών»; Επίσης θα ήθελα την άποψή σας και για το επόμενο ερώτημα: Συμβάλαμε και σε ποιο βαθμό, ώστε να αλλάξει το πολιτικό κλίμα -έστω και αν δεν το ομολογούν και προσπαθούν να το πνίξουν- και να φτάσουμε στο σημείο, οι αλήθειες που πρώτοι εμείς αποκαλύψαμε μεθοδικά και επίπονα στις πέντε βασικές ομιλίες, στις δεκάδες παρεμβάσεις των μελών μας και στις εκατοντάδες ζωντανές δράσεις και κάθε είδους παρεμβάσεις των Σπιθών, να γίνουν κτήμα όλου του λαού, να απασχολούν καθημερινά τον Τύπο, να υποκαθιστούν ουσιαστικά τα κόμματα της αντιπολίτευσης και να πανικοβάλλουν την Κυβέρνηση;
Και ρωτώ ακόμα και τους πιο σκεπτικιστές, θα έβγαιναν μήπως όλα αυτά τα πλήθη στους δρόμους, εάν έλειπε η δική μας ιδεολογική ζύμωση, που τελικά εξόπλισε τους ξεσηκωμένους και τους αγανακτισμένους με το όπλο της αλήθειας για το ρόλο των πρωταγωνιστών της κρίσης, για τη Δανειοληπτική Σύμβαση και το Μνημόνιο, το ΔΝΤ, το ρόλο της Ευρώπης, την ΑΟΖ, τους εθνικούς κινδύνους, για τη δομή και την ουσία του Συστήματος, το ρόλο της ξένης εξάρτησης και τέλος για την αναγκαιότητα της τελικής σύγκρουσης μαζί τους;
Προσωπικά πρέπει να πω ότι λυπάμαι γιατί φοβάμαι ότι δεν έχει ακόμα κατανοηθεί πλήρως και εμπεδωθεί ακόμα κι από εμάς το Πρόγραμμα και οι λύσεις που προτείνονται για την έξοδο από την κρίση. Που θα σημάνει και την οριστική κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας.
Η ανάλυση αυτή στηρίζεται πάνω στις εξής διαπιστώσεις: Πρώτον στην πλήρη απογύμνωση και αποκάλυψη μπροστά σε όλο το λαό του ρόλου της σημερινής εξουσίας ως εντολοδόχου και πιστού υπηρέτη ξένων συμφερόντων. Δεύτερον στην αποκάλυψη της ενεργητικής παρουσίας διεθνών κέντρων που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Ευρώπης και των Διεθνών Μονοπωλίων. Τρίτον την αποκάλυψη του εγχώριου ξενόδουλου καρκινώματος που έχει δημιουργηθεί με τη βοήθεια των γνωστών διεθνών κύκλων και που ελέγχει μεγάλα τμήματα της οικονομικής ολιγαρχίας, του πολιτικού κόσμου, των ΜΜΕ, των επιστημόνων, διανοουμένων, καλλιτεχνών κλπ. Τέταρτον την αδυναμία των ξένων κέντρων και του ντόπιου καρκινώματος να ελέγξουν στο βαθμό που απαιτείται τους ένστολους Έλληνες και να τους μεταβάλουν όπως άλλοτε σε πραιτωριανούς, πρόθυμους να βυθίσουν ξανά το λαό σε μια νέα τυραννία. Πέμπτον το γεγονός αυτό επιτρέπει σε ένα ενδεχόμενο Πανεθνικό Παλλαϊκό Κίνημα Εξουσίας με πιθανή την ανοχή κι ακόμα την ενεργητική συμμετοχή των ένστολων συμπατριωτών μας, για να επιβάλει τη θέλησή του οδηγώντας την χώρα στο δρόμο της Πατριωτικής Αναγέννησης μέσα στα πλαίσια της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Θεωρώ ότι οι προτάσεις αυτές διαθέτουν όπως είπα μια κρυστάλλινη καθαρότητα. Ταυτόχρονα κατανοώ ότι ο δρόμος αυτός ο καθαρά ριζοσπαστικός, επαναστατικός, απαιτεί για όποιον αποφασίσει να τον ακολουθήσει, μια καινούρια ιδεολογική θωράκιση. Νέο ήθος. Νέα στάση ζωής. Και κυρίως την σφυρηλάτηση μιας χαλύβδινης θέλησης με τη βεβαιότητα ότι μας περιμένουν μεγάλα εμπόδια, κίνδυνοι, συγκρούσεις, θυσίες.
Όσο κι αν επιλέγουμε τον ειρηνικό δρόμο, πρέπει να ξέρουμε ότι αυτό δεν εξαρτάται μόνο από μας. Ακρογωνιαίος λίθος της παραπάνω συλλογιστικής παραμένει πάντα το μέγεθος, η ποιότητα και η δύναμη της Λαϊκής Ενότητας. Μόνο ένας όρθιος και αποφασισμένος Λαός μπορεί να επιβάλει μέσα στις σημερινές διεθνείς συνθήκες τον σεβασμό και την αναγνώρισή του από εχθρούς και φίλους.
Και επειδή δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την στρατηγική σημασία της γεωγραφικής μας θέσης, πιστεύω ακράδαντα ότι η μοναδική λύση για να μην ξαναπέσουν όλοι επάνω μας να μας κατασπαράξουν για πολλοστή φορά, είναι η επίτευξη της Ουδετερότητας. Πρέπει να προσπαθήσουμε να πείσουμε με κάθε μέσον τη διεθνή κοινότητα ότι μας αξίζει αυτή η θέση μέσα στον κόσμο έπειτα από όσα προσφέραμε και από όσα υποφέραμε. Αλλά για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει πρώτα να το πιστέψουμε εμείς οι ίδιοι.
Όμως ας συνεχίσω με το Πανεθνικό, Παλλαϊκό Κίνημα Εξουσίας: Ποια μορφή θα πρέπει να έχει αυτό το Παλλαϊκό Μέτωπο; Τη μορφή, το περιεχόμενο και τις λειτουργίες ενός ενιαίου πολιτικού οργανισμού με κοινό πρόγραμμα, στρατηγική και τακτική, που θα το αποτελέσουν πολλά ανεξάρτητα κινήματα που θα τύχει να βαδίζουν παράλληλα και προς την ίδια κατεύθυνση και τους ίδιους είτε παραπλήσιους στόχους. Να γιατί πιστεύω ότι θα πρέπει να αφήνουμε κάθε νέα Κίνηση - Κίνημα να βρίσκει μόνο του την ταυτότητά του και μόνο σε περίπτωση που διαπιστώσουμε παράλληλη πορεία, να επιδιώκουμε να αποκτήσουμε ισότιμες σχέσεις.
Εμείς στην Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών - «Σπίθα» οφείλουμε να συνεχίσουμε την πορεία μας κερδίζοντας συνεχώς σε ποιότητα και ακτινοβολία με κύριο μέλημα την διάδοση των ιδεών μας και τη διαφώτιση του Λαού, ώστε να πεισθεί για την αναγκαιότητα της κοινής δράσης.
Ελπίζω ότι κάποτε οι συνθήκες θα επιβάλουν στα παράλληλα κινήματα να περάσουν αρχικά στο επίπεδο του συντονισμού και σε δεύτερη φάση της ενότητας κάτω από ένα κοινό προγραμματισμό, που μπορεί να είναι ακόμα και εκλογικός. Με στόχο τη δημιουργία ενός Αντιμνημονιακού Μετώπου, που προτείνω να το αναδείξουμε σε πρωταρχική επιδίωξη της πολιτικής μας, δεδομένου ότι οι εξελίξεις τρέχουν και γι' αυτό θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο.
Αντίθετα πιστεύω ότι. σε συνθήκες όπως οι σημερινές, αν αποπειραθούμε να πάρουμε μέρος στις εκλογές ως κόμμα, μπαίνοντας μέσα στο Σύστημα φοβάμαι ότι αργά ή γρήγορα θα αφομοιωθούμε. Αν όμως συμβεί να μην είμαστε μόνοι, αν συμβεί να έχουμε πίσω μας τόση και τέτοια λαϊκή δύναμη που να μας επιτρέπει να εξασφαλίσουμε ακόμα και την εκλογική πλειοψηφία, σ' αυτή την περίπτωση θα έχουμε τη δυνατότητα να εφαρμόσουμε στην πράξη τον πρώτο μας κρίσιμο στόχο, δηλαδή την απαλλαγή μας από την Τρόικα. Γιατί όπως επανειλημμένα τόνισα, η ποιοτική μας διαφορά από τους άλλους είναι η ύπαρξη ή μη της Τρόικα. Και Κυβέρνηση να γίνουμε, αν υπάρχει η Τρόικα, δεν θα είμαστε παρά ανδρείκελα όπως είναι σήμερα η Κυβέρνηση και η Αντιπολίτευση. Αυτή είναι η Λυδία Λίθος και σ' αυτό το ερώτημα θα πρέπει να απαντήσουν και όσοι από μας ζητούν να γίνουμε κόμμα και να πάρουμε μέρος στις εκλογές.
Εκλογές, ναι! Με την προϋπόθεση ότι όχι μόνο θα τις κερδίσουμε αλλά κι ότι θα έχουμε ακόμα τη δύναμη
Πρώτον να διώξουμε - Την Τρόικα
- Τους ξένους
- Τους συνεργάτες των ξένων
και να απαλλαγούμε οριστικά από τα δάνεια και τους τόκους
και Δεύτερον να επιβάλουμε την Ουδετερότητα, δηλαδή ισότιμες σχέσεις με όλους που θα μας εξασφαλίσουν τις τρεις θεμελιώδεις Αρχές της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Παλλαϊκής Εξουσίας και της Πατριωτικής Αναγέννησης.
*
Περνώ τώρα στις προτάσεις μου σχετικά με τη μορφή και τη διάρθρωση που θα πρέπει να πάρει η «Σπίθα» από δω και στο εξής:
Θεωρώ ότι η ενεργητική παρουσία της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών στα πολιτικά δρώμενα με κορυφαία επιτεύγματα τις δύο μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, όπου διαπιστώθηκε το εύρος της ακτινοβολίας μας, επιβάλλει να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα προσδίδοντας στην Κίνησή μας τα χαρακτηριστικά και τις ευθύνες ενός πολιτικού Κινήματος. Η ονομασία παραμένει η ίδια, Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών (ΚΑΠ) - «Σπίθα». Κατά συνέπεια θα πρέπει να αλλάξει και η οργανωτική του δομή, που από δω και μπρος θα πρέπει να την χαρακτηρίζει η εκλογή από τη βάση όλων των θεσμικών της οργάνων με κατάληξη το ανώτατο ηγετικό όργανο, που προτείνω να έχει την ονομασία του Πολιτικού Συμβουλίου.
Για Κεντρική Επιτροπή προτείνω την εκλογή Επιτροπών Πόλης και Περιφέρειας, οι οποίες θα εκλέξουν το Πολιτικό Συμβούλιο. Όσον αφορά τον αριθμό των Περιφερειών, πέρα από το γεωγραφικό κριτήριο, θα πρέπει να υπάρξει και το κριτήριο της διευκόλυνσης των σχέσεων ανάμεσα στις οργανώσεις βάσης.
Στο Πολιτικό Συμβούλιο θα πρέπει να συμμετάσχει υποχρεωτικά τουλάχιστον ένας εκπρόσωπος από κάθε περιοχή. Για την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη πιστεύω ότι θα πρέπει να καθοριστεί αυξημένος αριθμός μελών που να ανταποκρίνεται στην πληθυσμιακή τους ανωτερότητα.
Οι Επιτροπές Πόλης (Αθήνας-Θεσσαλονίκης) και Περιφέρειας θα εκλέγονται με τη σειρά τους από ενδιάμεσες Συντονιστικές Επιτροπές, που η κάθε μία θα εκπροσωπεί έναν αριθμό Σπιθών του ίδιου Νομού ή ενός μπλοκ συνοικιών. Αυτές οι Επιτροπές θα είναι αρμόδιες να εκλέξουν τις Επιτροπές Πόλης και Περιφέρειας.
Είναι αυτονόητο ότι η κάθε βαθμίδα, από την ψηλότερη ως τη βάση, θα ελέγχεται από κάτω προς τα επάνω και θα απολογείται από πάνω προς τα κάτω.
Όλα τα εκκρεμή θέματα, όπως το Οργανωτικό, το Οικονομικό, το Γραφείο Τύπου και Ενημέρωσης, η ευθύνη της Ιστοσελίδας και ο,τιδήποτε άλλο θεωρηθεί αναγκαίο για την καλλίτερη λειτουργία του Κινήματος, ανήκουν πλέον στην αρμοδιότητα των νέων θεσμικών οργάνων. Καθώς και η επιλογή του Χρόνου πραγματοποίησης και του Περιεχομένου του Α΄ Συνεδρίου.
Ο ρόλος της Συμβουλευτικής και ο δικός μου είναι να βοηθήσουμε, ώστε οι νέες διαδικασίες των εκλογών να γίνουν όσο το δυνατόν πιο ομαλά και στο συντομότερο χρονικό διάστημα.
Δεν βλέπω θεσμικό ρόλο για μας. Αυτό το αφήνω σε σας. Πάντως είναι αυτονόητο ότι ψυχικά και ανθρώπινα θα πρέπει να μας θεωρείτε αναπόσπαστο μέρος αυτής της μεγάλης προσπάθειας που ξεκινήσαμε όλοι μαζί και τώρα με χαρά και ικανοποίηση, εμείς τουλάχιστον σας θεωρούμε άξιους και ικανούς να συνεχίσετε με τη φρεσκάδα και τον δυναμισμό που σας χαρακτηρίζει και προ παντός με την αίσθηση ότι εσείς όλοι είσαστε θεσμικά ο καθένας το ίδιο υπεύθυνος με όλους, με τις ίδιες δεσμεύσεις και τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες δυνατότητες, να υπηρετήσει από κάθε πόστο από το οποίο ο ίδιος θεωρεί ότι θα προσφέρει περισσότερα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Τίποτα δεν είναι μόνιμο. Ο ιδεώδης απολύτως ελεύθερος και υπεύθυνος πολιτικός οργανισμός θα γίνει πραγματικότητα.
Εδώ θα διαφωνήσω με τον φίλο κ. Καλεάδη από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος θεωρεί ότι η Κ.Α.Π. αρχίζει και τελειώνει μέσα σε κάθε Σπίθα που θα αναπτύσσεται μόνη της, ανεξάρτητη και κυριαρχική με κύριο μέλημα να δημιουργεί νέες Σπίθες. Δηλαδή πιστεύει σε μια οριζόντια δομή, όπου θα υπάρχουν εκατοντάδες Σπίθες διάσπαρτες από τον Έβρο ως την Κρήτη, με μοναδικό τρόπο συγχρονισμού την προσπάθεια της κάθε Σπίθας να συντονίζει τη δράση της με τις άλλες Σπίθες.
Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι με πόσες Σπίθες θα μπορεί να συντονίζεται η κάθε Σπίθα; Και εφ' όσον η κάθε Σπίθα θα επιλέγει μόνη της τα πάντα, δηλαδή την ιδεολογία της, την πολιτική της και τις δράσεις της, δεν θα οδηγηθούμε μοιραία στη συνύπαρξη ανόμοιων Σπιθών, που μπορεί η μία να επιλέγει το δρόμο της Ανατολής και η άλλη της Δύσης; Και αν υπάρχει ανάγκη κοινού προσανατολισμού, κοινού προγράμματος και ενιαίας δράσης, με ποιο τρόπο θα αποφασίζονται όλα αυτά τα κοινά για όλους χαρακτηριστικά;
Αντίθετα πιστεύω ότι εφ' όσον η οποιαδήποτε δομή -που θα μας εξασφαλίζει την ενότητα περιεχομένου και δράσης- προέρχεται, εκπροσωπεί και ελέγχεται από την κάθε Σπίθα και τον κάθε Σπιθιστή, δεν υπάρχει πρόβλημα παραμόρφωσης του δημοκρατικού τρόπου λειτουργίας. Ας πάρουμε το παράδειγμα δέκα Σπιθών που υπάρχουν σε δυο γειτονικές συνοικίες. Και ας πούμε ότι αποφασίζουν να δημιουργήσουν μια κοινή Συντονιστική Επιτροπή. Η κάθε Σπίθα επιλέγει έναν αντιπρόσωπο, που μπορεί και να είναι ανακλητός είτε να αλλάζει κάθε μήνα. Αυτό το νέο όργανο των δέκα εκπροσώπων, που το κύριο μέλημά τους θα είναι να συντονίζει τις δράσεις των δέκα Σπιθών, για ποιο λόγο θα πρέπει να θεωρείται ως όργανο καταπίεσης, δηλαδή αρνητικό, βλαβερό και επικίνδυνο; Εφ' όσον ο κάθε εκπρόσωπος θα συμμετέχει καθημερινά στη ζωή της Σπίθας στην οποία ανήκει;
Πάμε παρακάτω. Ας πούμε ότι μία πόλη όπως η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη έχει 5-10 Συντονιστικές Επιτροπές, οι οποίες αποφασίζουν να συντονιστούν με ένα νέο κοινό συντονιστικό όργανο, που θα το αποτελούν εκπρόσωποι από την κάθε Συντονιστική Επιτροπή. Και το όργανο αυτό ονομάζεται Επιτροπή Πόλης ή Επιτροπή Περιφέρειας. Μήπως κι εδώ δεν θα συμβεί το ίδιο; Όταν λ.χ. ο εκπρόσωπος ή οι εκπρόσωποι των συντονιστικών αλλάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα και μεταφέρουν πιστά τις απόψεις της βάσης στην οποία ανήκουν; Εάν η Ελλάδα έχει συνολικά είκοσι Επιτροπές Πόλης και Περιφέρειας, προτείνω να θεωρηθούν Κεντρική Επιτροπή, που θα εκλέξει το Πολιτικό Συμβούλιο, που θα αποτελέσει την ηγεσία του Κινήματος.
Θεωρώ ότι αυτή η δομή εξασφαλίζει δύο βασικές αναγκαιότητες:
Πρώτον τον απόλυτα δημοκρατικό χαρακτήρα του Κινήματος με τη δυνατότητα διαρκούς ελέγχου προσώπων, οργάνων και αποφάσεων και Δεύτερον τη λήψη των αποφάσεων που οφείλει να παίρνει ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός, προκειμένου να αντιμετωπίζει τα προβλήματα που βάζει μπροστά μας η συνεχής και εναλλασσόμενη ροή των γεγονότων, που όμως θα τελούν κάθε στιγμή κάτω από τον συνεχή έλεγχο της βάσης των Σπιθών δια μέσου των Περιφερειακών και Συντονιστικών Επιτροπών, που όπως είδαμε αντανακλούν πιστά τη θέληση όλων των Σπιθών και του κάθε μέλους των Σπιθών. Ειλικρινά δεν μπόρεσα να βρω άλλον τρόπο δόμησης που να συνδυάζει τόσο πιστά τη δημοκρατικότητα με την αποτελεσματικότητα.
Εν πάση περιπτώσει εύχομαι κατά τη διάρκεια της συζήτησης που θα ακολουθήσει να ακουστούν όλες οι απόψεις και οι προτάσεις που σχετίζονται με το πρόβλημα που εξέθεσα, για να μπορέσουν οι εκπρόσωποι να αποφασίσουν με την ψήφο τους για το τι θα πρέπει να γίνει.
Όπως θα διαπιστώσετε από το ψηφοδέλτιο που θα σας δοθεί, έχετε την ευχέρεια να απαντήσετε με ένα ΝΑΙ ή με ένα ΟΧΙ, όμως εκτός από αυτά υπάρχει και η δυνατότητα «Άλλων προτάσεων», που σας δίνει τη δυνατότητα να αντιπροτείνετε κάτι διαφορετικό σε όλα τα ερωτήματα. Λ.χ. η πρότασή μου για την άμεση εκλογή από τη βάση νέων οργάνων δεν είναι υποχρεωτική. Μπορείτε αν εσείς το κρίνετε, να αποφασίσετε σαν εναλλακτική λύση τη συνέχιση της σημερινής οργανωτικής δομής έως το Συνέδριο. Αν λοιπόν κάποιος έχει άλλες προτάσεις, παρακαλείται να τις εκθέσει, ώστε να τεθούν υπό την κρίση των εκπροσώπων.
Την ίδια ευχέρεια θα έχετε και στα υπόλοιπα ερωτήματα. Νομίζω ότι με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται απολύτως η ελεύθερη επιλογή των αντιπροσώπων, ούτως ώστε φεύγοντας από την αίθουσα αυτή να σταματήσουν οι διαμαρτυρίες για «διορισμένα όργανα». Το γεγονός αυτό ελπίζω ότι θα συντελέσει στο να επέλθει η ηρεμία μέσα στις οργανώσεις μας και θα τις επιτρέψει να αφοσιωθούν με μεγαλύτερη δύναμη στην κύρια προσπάθειά μας.
Εξ άλλου όλα όσα θα αποφασίσουμε με την ψήφο μας σήμερα, δεν δεσμεύουν το σύνολο των Σπιθών, δεδομένου ότι δεν είστε εξουσιοδοτημένοι να πάρετε τελικές αποφάσεις. Έχετε όμως, νομίζω, το δικαίωμα να πείτε ότι λόγω των τελευταίων σημαντικών πολιτικών εξελίξεων συμφωνήσαμε να πάρουμε θέση σε μια σειρά προβλήματα, των οποίων η λύση θα βοηθήσει στην καλλίτερη και ταχύτερη ανάπτυξη του Κινήματος, ώστε να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε καλλίτερα τις νέες εξελίξεις. Θέτουμε λοιπόν στη δική σας κρίση (των Σπιθών) τις αποφάσεις μας με τη ρητή δήλωση ότι δεν θα προχωρήσουμε δίχως τη δική σας τελική και κυρίαρχη έγκριση. Επομένως οι διαδικασίες που προτείνονται, έστω και αν έχουν τη δική σας συγκατάθεση, θα αρχίσουν να υλοποιούνται μονάχα αν έχουν την έγκριση της μεγάλης πλειοψηφίας των Σπιθών.
Από την πλευρά μου δηλώνω ότι θα είμαι ικανοποιημένος μονάχα όταν διαπιστώσω ότι το Κίνημά μας στηρίζεται από την βάση ως την κορυφή στην εφαρμογή των δημοκρατικών κανόνων που ξεκινούν από την ελεύθερη και ενεργητική βούληση του κάθε μέλους σε απολύτως ισότιμη βάση. Και γι' αυτό εύχομαι η ανταπόκριση των μελών των Σπιθών να είναι θετική και χωρίς καθυστερήσεις, γιατί (το λέω για ακόμα μια φορά) οι εξελίξεις τρέχουν και δεν υπάρχει για μας άλλος χρόνος για χάσιμο.
Εύχομαι καλή δύναμη σε όλους και σε όλες και προσωπικά παραμένω πάντα ολόψυχα στη διάθεσή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου